نور وجودی اهل بیت  (علیهم السلام ) ، خورشید عالم تابی است که راه ماندگان را به مقصد رسانده و گمشدگان را راهنما می گردند ، نا بینایان را بصیرت بخشیده و نا اهلان را می شناساند ؛ همان ها که پیامبر در مورد آنان  فرمود :

«وَ مَثَلُ  الْأَئِمَّةِ  مِنْ  وُلْدِكَ  بَعْدِي  مَثَلُ  سَفِينَةِ  نُوحٍ  مَنْ  رَكِبَهَا  نَجَا  و َ مَنْ  تَخَلَّفَ عَنْهَا  غَرِق‏»(1)